Ένα υπέροχο εφηβικό μυθιστόρημα για το Πριγκηπάτο της Αχαΐας (1205-1432 μ. Χ.) που διαδραματίζεται κυρίως στην πρωτεύουσά του, την Ανδραβίδα και στη Γλαρέντζα (Κλαρένς). Υπέροχη ιστορία, με ανατροπές και πλοκή, με πλούσια ιστορικά στοιχεία που δεν κουράζουν τον μικρό αναγνώστη, σελίδες με μάχες και Φράγκους ιππότες, αγωνία και σασπένς, πρόκεται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο βιβλίο που δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.

Το 1212 η Ματθίλδη φεύγει από τη Βενετία με τους δίδυμους γιους της, Ρωμανό και Ιούλιο, για να συναντήσει τον άντρα της στο Κλαρένς. Ο Βάλτερ, επιστρέφοντας ως ιππότης από τους Αγίους Τόπους με το τάγμα του, έκαναν διάφορες «μικροδουλειές» για τους τοπικούς άρχοντες που εποφθαλμιούσαν να κυριαρχήσουν με κάθε τρόπο στις περιφέρειές τους. Με τον καιρό ιδρύθηκε και το πριγκηπάτο της Αχαΐας, οπότε αναγνωρίστηκε και η προσφορά του Βάλτερ στις μάχες που οδήγησαν στη δημιουργία του και του έδωσαν την κομητεία του Νέου Οριγιόν. Καιρό αργότερα, ο Ρωμανός σκοτώνει κατά λάθος τον Ιούλιο και γεμάτος τύψεις κλείνεται σε μοναστήρι. Η γυναίκα που τον είχε αγαπήσει τον ακολουθεί και μένει μόνιμα έξω από αυτό για να τον νιώθει δίπλα της. Είναι έγκυος και γεννά ένα μωρό, την τρώνε οι λύκοι όμως και το βρέφος σαν από θαύμα δεν το ανακαλύπτουν.

Με την ιστορία του διαδόχου του Βάλτερ, Πολυζώη, ξεκινάει το βιβλίο λοιπόν, οπότε με κομμένη ανάσα παρακολουθούμε τη ζωή του, την προσωπικότητά του, τα λάθη του, τον χαρακτήρα του ολόκληρο. Θα μαθευτεί τελικά ότι είναι εγγονός του κόμη Βάλτερ; Και αν ναι, τι συνέπειες θα έχει αυτό για την ιστορία μας; Με αφορμή αυτά τα γεγονότα και ένα σωρό κύριους και δευτερεύοντες ήρωες ξεδιπλώνεται με μαεστρία μια άγνωστη, τουλάχιστον σε μένα, πλευρά της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Απόλαυσα κάθε σελίδα και πιστεύω ότι το ίδιο θα αγαπήσουν το κείμενο και οι μικρότεροι αναγνώστες. Βιλλεαρδουίνοι, μονομαχίες, κάστρα, ιππότες και άρχοντες, φέουδα και βαΐλοι είναι λίγα μόνο από όσα περιγράφονται σε αυτό το υπέροχο βιβλίο που κάλλιστα μπορούν να το διαβάσουν και μεγαλύτεροι.